Sivil toplum kuruluşları, ekonomik, sosyal ve siyasal alanlarda işlevleriyle önemli birer aktördürler. Amaçları toplumsal faydaya yönelik faaliyetlerde bulunuyor olmalarıdır.
İlgili oldukları konularda toplumu bilinçlendirmeleri ve kamuoyu oluşturmaları, toplumun talepleri doğrultusunda bir baskı unsuru olabildikleri ölçüde vazifelerini icra etmiş olurlar.
Toplumu yönlendiren, çalıştıran, harekete geçiren temel faktör sivil toplumdur. Sivil toplum mücadelesi, halkın büyük çoğunluğunun benimsediği değer ve semboller ışığında yapılması makul kabul edilir.
Türkiye’de sivil toplum alanındaki siyasal mücadele çoğu zaman özgürlük ve temel hakların kazanılması mücadelesinden ziyade devletin imkanlarından istifade etme ve kurumları ele geçirmeye yönelik bir alanda sürmüş ve sürmektedir.
Maalesef günümüzde sivil toplum örgütleri bir ‘elitler’ düzeyindeki mücadeleye sahne oluyor. Böylece bir alanda iktidar olanlar bir daha o konforlu alanlarını bırakmak istemiyor. Sivil toplumun bu durumu, kurumsallaşmanın önünde duran engellerden biri olarak görülebilir.
Burada siyasetle iç içe olan mafyöz (iyi görüntü sağlamak) ilişkileri de hatırlamak gerekir. Çünkü sivil toplum örgütleri çoğu zaman siyasal patilerin güdümünden öte bir işlev yapmamaktadırlar.
Emek, hizmeti yerine havadan spekülatif itibar kazanmanın yolu ve yordamı haline gelen sivil toplum örgütleri gerçek amaç ve işlevini gölgede bırakıyor. Mesela: Sendikalar, ücret sendikacılığı dışında eğitime ilişkin bir model, nitelikli bir eğitmen perspektifi önerdikleri pek görülmemektedir. Bu konuda fikir ve düşünce ürettiklerine rastlamadık desek abartmış olmayız sanırım.
İlimizdeki sivil toplum, yapılanması kentimizdeki sorunların çözümüne yönelik güncel, gerçekleştirilebilir ve işe yarar söylem ve araçlara sahip olmaları doğal bir beklentidir. İlimizin kemikleşmiş sorunlarına dönük çözümleri, somut ve açık yüreklilikle dile getirmeleri asli vazifeleri olmalıdır.
Ne yazık ki; mevcut problemlere çözüm üretecek kadroların müphemliği, sorunların çözümü önünde ciddi bir barikat olarak duruyor!
İddiası, iddialı, ısrarı, programı, kimliği olmayan; prestij, para, mevki-makam peşinde koşan, kibir küpü, kifayetsiz, muhterislerin bu kentin geleceğine katabilecekleri bir şeyleri yoktur. Toplum için dert-deva, dava, amaç, gaye uğrunda bir alternatif olmaktan ziyade kişisel ve grupsal iş-çıkar, makam-mevki, prestij ve itibar için bu işe soyunanların fikir ve düşünce üretmeleri beklemek beyhudedir.
Sivil toplum örgütleri bu kentte var olabilir ama alan olarak etkisiz, işlevsiz, ve varlığı sembolik olarak kalmaktadır. Sonuç olarak sivil toplumun kurumsal varlığı, tabelaların asılı olması, bir kentin sorunlarına eğilmeleri için yeterli değildir. Bir zihniyet değişimim elzem olduğu, bununda ancak toplumun önünde giden iyi yetişmiş beyinlerin getireceği fikirle olacağı tahmin etmek zor değil.
Ne yazık ki; sivil toplum yapılanması da demokratik geleneğe sahip olmaktan, uzaktır. Geçmiş bir takım kalıntıları veya tortuları özellikle sendikal yapıda da varlığını sürdürdüğünü görüyoruz. Kimi sendika yöneticilerine karşı lider kültü derekesinde bağlılık gösteren kitlelerden de söz etmek mümkün.
Sivil toplum örgütleri kendi cennetlerini inşa ederken koordinatları toplumun hiçbir basamağına değmiyor. Netice olarak; sivil toplum kuruluşları, bir meltem esintisi duygusunu yaşatmanın ötesinde varlık göstermemeleri durdukları yeri gösterir. Kendi mutluluğundan başka hedefi olmayanlar toplumla ortaklaşamazlar.
Merhum Abdurrahim Karakoç’un “Vasiyet” adlı şiirinde dediği:
“…Ölürsen de hak yeme, hak yedirme
Aka kara, karaya ak deme
Adaletten ayrılırsa mahkeme
Bir hakime, birde kanuna tükür.”
Çok güzel ve yerinde tespitler. ? Emeklerinize ve kaleminize sağlık.
Toplumun çıkarlarını kendi çıkarına tercih etmek kişilik ve şahsiyet isteyen prensip sahibi idealist kişilerin işidir.Ne yazık ki Türkiye de hele ki son yıllarda STK lar içi boşalmış görevlerini icra edemez olmuş. Muhalif duruş sergilemesi gerektiği yerde tam aksi bir duruşa bürünen güçten yana tavır alan, ezilmişten yana olmayan Adalet duygusunu yitirmiş sadece kendi menfaatini düşünen kişilerin revaçta olduğu bir zaman diliminden geçiyoruz. Bu ibretlik zamanlar asıl meselenin dindar yada sosyalist veya demokrasi ile ilgisi olmadığını meselenin tamamıyla kişilerin ne kadar (İnsan) oldukları ne kadar vicdan sahibi oldukları ile ilgilidir. Ne yazikki İslam çıkışı itibarı ile devrimci isyankar bir yapı iken emeviler(Sünni İslam) itaat ve biat kültürüyle dejenere ederk tahrifatı en başından beri Adaleti katlederk yapmıştır. Bu böylece günümüzdeki sözde dindar çevrelere de bu şekilde sorgulamayan bir geleneğe dönüşmüştür.Akletmezmisiniz,düşünmezmisiniz, okumaz misiniz ile başlayan en önemli gayesi adalet olan dini İslamı, itaat et sorgulama diye tahrif eden zihniyete evrildi maalesef.Yazara teşekkür ederim çok yerinde bir eleştiri olmuş.Eleştiri hakikate götürür tabi emevi İslam'ı bunu kabul etmez. VesselamZorbalık ve hilekarlık; dindarlık ve takva giysisini kuşanırsa, tarihin en büyük facialarından birisi meydana gelmiş olur.Ali şeriati
Sahi ya, bir Vakıf başkanı FETÖ’ vari şantajla bir bürokrattan bir miktar para çarpmıştı. Sonra devran döndü zaman değişti, bürokrat emekli oldu ve parasını geri talep etti. Vakıf başkanı sıkışınca soluğu bir kurum amirinin yanında buldu. Çare kalmayınca Vakıf başkanı arabasını sattı ve bürokratın parasını iade etti. İşin tuhaf kısmı; alacalı olana aksaklıklar, borçlu olana bir kurum amirinin aracı olmasıdır. Nasıl bir ülkede yaşıyoruz, yargı, hukuk, kanun birileri için işlemiyor mu? O vakıf başkanı şimdilerde her gün bir mülki idare amirini ziyaret edip pişkin pişkin poz veriyor. Tamam bunlar hepsi bir iddia ama bu işin aslını yürekli ve cesur savcılar ortaya çıkarabilir!
Yaraya neşter vurması çok anlamlı olmuş,hele sivil toplum örgütleri içinde yer almış ve bu yapıları ve yapılanmaları iyi bilen biri olarak kimlerin neyi niçin ve nasıl yaptığını yaşayarak gören bir yazar olarak bunları adeta teşhir etmesi çok anlamlı olmuş,yazarı kral çıplak dercesine yazdığı bu makaleden dolayı kutluyorum,Gerçekten bir hakikatı çok güzel mercek altına alıp halkın gpndemine getirmiş,sitenizin yazarını bu değerli yazısından dolayı kendi adıma kutluyorum,emeğinize sağlık. Numarasını bilmiyorum yoksa bizat tebrik ederdim,onun şahsında seni tebrik ediyorum değerli Sofi