SOYUNAN ÜNLENDİ
Ax ax! Biz ne güzel cahildik,
Dört duvarlı okuldan uzaktık,
Her dem anne nasihatindeydik,
Biz hep hayat okulunda büyüdük;
Marifet edepteydi,
Muhabbet Muhammed’di,
Hayâ en güzel mertebeydi,
Soyunmaya hiç rastlanmazdı;
Âlimler ünlülerimiz,
Melalar rehberimiz,
Ebeveynler öğretmenlerimiz,
Biz çağa cahildik. Ama mutluyduk.
Açılan ünlendi,
Bilgiden yoksun kaldı,
Nefis süslendikçe yenildi,
Akıl baştan gitti;
Libası görsele dizdiler,
Yaması, deliği, yırtmacı seçtiler,
En güzel parayı da bunlara verdiler,
Köydeyken utandıklarımızı beğendiler
Çağdaş cehaletin çağı başladı,
Çırılçıplaklar nam adına ünlendi,
Ünlülerimiz diye balonları şişirildi,
Patlayınca da, makyajlı ortada kaldı.
Taş devrine özendiler,
Açıp açıp sergilendiler,
Utanmayı bile utandırdılar,
Medya özentisiyle soyundular.
Medeniyeti okuyanlar buldular,
Soyunanlar dönüştürüp sundular,
Bir nesli böyle büyütüp, tükettiler,
Ne beklersin ahmak! Ahlaksızda olmaz ahlak.
Soyundukça film çektiler,
Ölülerin tepkisini ölçtüler,
Tilkiyle röntgenimizi çıkardılar
Sinsice avret yerlerimizi bize açtırdılar;
Karpuz bile sineklere kabukluyken
Koyun cinselliği ulu oltada görünmezken,
Edep, hayâ, ahlak mumla aranırken,
Ne açılırsın beşer, yerin semadayken;
Tezgâhlarda dişlenmiş muz çöplüktür,
Cadde de çiftleşen beşer eşektir,
Podyumda ki rezalet farklı mıdır?
Kullan at, miladi bitenler kimlerdir?
Tövbe var bacım, kardeşim,
Dön özüne haline yanarım,
Seni böyle görünce korkarım,
Sahiplenmedim diye vebalini omuzlarım…
Hamd olsun ebeveynler uyandı,
Çirkeflikler bir bir göründü,
İnsan görünümlü kurtlar sezildi,
Medreseli öze dönüşler başladı…
